[ad_1]
افسانه‌های رایج عصر یخبندان؛ از انقراض دسته‌جمعی تا فرهنگ انسان خردمند
گرچه ما انسان‌های خردمند تنها بازمانده‌ی خانواده‌ی انسان هستیم که هنوز روی زمین زندگی می‌کنیم، گونه‌ی ما در زمان عصر یخ چندان هم تنها نبود. هوموساپینس‌ها برای مدتی همزمان با خویشاوندان انسان‌تبار نزدیک خود مثل نئاندرتال، هوموارکتوس و دنیسواها زندگی می‌کردند. با این‌حال، آخرین جمعیت هوموارکتوس‌ها در اقلیم نسبتا گرم اندونزی منقرض شدند. این اتفاق در فاصله‌ی کوتاهی پس از پیشرفت آخرین دوره‌ی یخبندان شناخته‌شده در حدود ۱۰۰ هزار سال پیش رخ داد.
اما برخی خویشاوندان انسان که با عصر یخ روبه‌رو شدند، با اقلیم‌های سرد سازگار بودند. نئاندرتال‌ها در مقایسه با انسان‌های کنونی، بدن‌های کوتاه‌تر و پهن‌تر با پاهای کوتاه و سوراخ‌های گشاد دماغ داشتند. این ویژگی‌ها به آن‌ها کمک می‌کرد گرما را در بدنشان حفظ کنند، گرچه برخی دانشمندان معتقدند این نوع بدن به‌جای فشار محیطی، حاصل یک رویداد ژنتیکی تصادفی‌تر بود.
نئاندرتال‌ها ممکن است به طور کامل با آب‌وهوای عصر یخبندان سازگار نبوده باشند. برای مثال افت چشمگیر جمعیت نئاندرتال‌ها در حدود ۴۴ هزار تا ۴۰٬۸۰۰ سال پیش را می‌توان به معیارهایی مثل سرما و دوره‌های خشکی نسبت داد. با تغییر محیط اطراف، نئاندرتال‌ها نتوانستند به موقع خود را با فشارهای ناشی از این تغییرات سازگار کنند.
۹. شکار بی‌رویه انسانی تنها عامل انقراض‌های عصر یخ بود
[ad_2]
منبع
نظرات کاربران